منزل

هرمان ابینگهوس (تولد: 1850، درگذشت:1909)، یک روانشناس آلمانی بود که مطالعه آزمایشگاهی حافظه را بنیان نهاد. وی همچنین مبدع منحنی فراموشی (forgetting curve) بوده و اثر فاصله را او برای نخستین بار بررسی کرده است. ابینگهوس منحنی یادگیری (learning curve) را برای نخستین بار تشریح کرد. هرمان ابینگهوس پدر ژولیوس ابینگهوس ( Julius Ebbinghaus) فیلسوف نئوکانتی معروف است. در دانشگاه بن (University of Bonn) به تحصیل فلسفه پرداخت و دکترای فلسفه خود را در 23 سالگی دریافت کرد.

وی با مطالعه کتاب مشهور گوستاو فخنر (Gustav Fechner) با عنوان عناصر سایکوفیزیک به مطالعات آزمایشگاهی علاقه مند شد. در سال 1879  مطالعات مشهور خود را در زمینه حافظه شروع کرد و در سال 1885 با انتشار کتاب مشهور رواشناسی آزمایشگاهی به عنوان استاد دانشگاه برلین انتخاب شد و در آنجا مجله روانشناسی و فیزیولوژی ارگان های حسی را به زبان آلمانی به راه انداخت. آنگاه در آلمان دو آزمایشگاه روانشناسی راه انداخت.

ابینگهاوس علاوه بر کسب کرسی فلسفه در دانشگاه برلین و سایر افتخارات علمی نویسنده و سخنور قهاری نیز بود. او در اوایل قرن بیستم به لهستان رفت و در آنجا در سال 1908 کتاب تأثیرگذار عناصر روانشناسی را نوشت. در سال بعد از آن ابینگهاوس به علت بیماری سینه پهلو درگذشت. ادوارد تیچنر ( Edward B. Titchener) درگذشت ابینگهاوس را ضایعه ای دردناک برای روانشناسی خواند.

آلن بادلی
پروفسور روانشناسی در دانشگاه یورک است. او بیشتر به خاطر تحقیقاتش در مورد حافظه
فعال و به ویژه مدل چند مؤلفه ای خود مشهور است. تحقیقات بادلی در مورد حافظه
کوتاه مدت نشان می دهد که یادآوری کلمات کوتاه آسان تر از کلمات بلند است. همچنین
همبستگی مثبتی بین سرعت خواندن و ظرفیت حافظه وجود دارد. به علاوه یادآوری کلمات
مشابه دشوارتر از کلمات متفاوت است. معانی مشابه فقط تأثیر منفی اندکی در یادآوری
دارد. وی همچنین تعدادی آزمون نوروفیزیولوژیکی مثل "درها و مردم" "آزمون
"تکرار غیرکلمات برای کودکان"،" آزمون الگوهای بصری" و
"آزمون سرعت و ظرفیت پردازش زبان" ابداع نمود.