آلفرد آدلر در سال هزار و هشتصد و هفتاد متولد شد و در سال هزار و نهصد و سی و هفت درگذشت. او پزشکی اتریشی و بنیانگذار روانشناسی فردی بود. او در کنار فروید یکی از نخستین پایه گذاران روان تحلیل گری بود. او از اولین افرادی بود که در تحلیل روانی به مسائل اجتماعی توجه کرد و تأثیر بزرگی بر مشاوره و رواندرمانی امروز گذاشت به طوری که هنوز هم بسیاری از رواندرمانگران خود را یک آدلری می دانند. او بر بسیاری از روانشناسان مثل رولو می، ویکتور فرانکل، آلبرت الیس و مازلو تأثیر گذاشت. تأکید اصلی آدلر بر تأثیر احساس حقارت و انگیزه ی پیشرفت به عنوان نیروی محرک بود. تمرکز او بر قدرت ریشه در آثار فلسفی نیچه دارد. او همچنین از فیلسوفانی مثل کانت،وایهینگر و ویرچوف تأثیر پذیرفت.جدایی او از فروید و تأکید وی بر عوامل اجتماعی توسط نوفرویدی های دیگرمثل سالیوان، فروم و هورنای ادامه یافت.آدلر در طول زندگی خود بیش از سیصد کتاب و مقاله نوشت.
